Afbeelding
DAGBOEKNOTITIES

Duurzaamheid

Actueel 217 keer gelezen

Het is alweer bijna drie jaar geleden dat ik ze hier voor vuile leugenaars uitschold. De luitjes die de dienst uitmaken in de kolencentrales die – ondanks hevige protesten – vlak voor onze neus op de Maasvlakte verrezen. Ze zouden schoon gaan draaien was de belofte. Tot het er op aankwam. Toen toch maar niet, 't was een beetje te duur. Best lullig tegenover het rijk, de provincie, de gemeente Rotterdam, het Havenbedrijf, want die willen graag pronken met duurzaamheid.

Duurzaamheid is een toverwoord. Het straalt een zekere frisheid uit. Bij duurzaamheid denk je aan moderne, levenslustige opa's die zonnepanelen op hun dak leggen, want ze hebben kleinkinderen en die moeten niet opgroeien in onze viezigheid of overspoeld worden door een gestegen zeespiegel. Het was dus een hard gelag toen de term 'duurzaamheid' geschrapt werd door de kolencentrales. Maar de maatschappelijke druk steeg, er werd zelfs gesproken van sluiting. Was dat de oorzaak dat ze enige tijd geleden leken bij te draaien? Die CO2 bleven ze uitstoten, daar helpt geen moedertjelief aan. Maar ze gingen proeven doen met opslag ervan in de zeebodem. Niet een alternatief waar milieuorganisaties warm voor lopen, maar vooruit, het proberen waard. Er kon weer flink op de duurzaamheidstamtam geslagen worden, goed voor het imago. Mooie publicaties hier, interessante presentaties daar. En niet te vergeten: een subsidie van het rijk van honderdvijftig miljoen euro. Het was bijna niet te geloven. Dat hadden we ook beter niet kunnen doen. Vorige week kwam de aap uit de mouw: na nog wat rekenwerk blijft het toch te duur. Dus niks geen opslag en niks geen duurzaamheid. Minister Kamp boos, hij wil zijn geld terug (kan hij een mooie auto kopen). En wij inwoners van Voorne, vrolijke opa's? Wij moeten ons neerleggen bij het idee dat de doelstellingen van het klimaatakkoord van Parijs niet gehaald worden.

Daar kun je heel depressief van worden, maar je kan ook je kop in het zand steken en je richten op duurzaamheid in het klein. Ben je toch nog goed en lekker bezig. Daarom besloot ik me niets van deze onheilstijding aan te trekken en gewoon mijn lege batterijen te gaan inleveren bij een inzamelingspunt. Had ik gelijk even frisse lucht, zolang het nog kon. Even niet aan de toekomst denken. En je gelooft het niet, maar het is écht waar, terwijl ik monter doorstapte kwam ik langs een duurzaamheidsparkje. Bestaan die dan? Jazeker, ik heb het over het duurzaam educatieparkje Bijlaardhof in Rockanje. Het is voorzien van een touwpomp, ledverlichting, helofytenfilter, waterberging, olivijnzand, zonnecollectoren en een composthoop. Als u niet snapt waar dat allemaal voor dient, is uw duurzaamheidsbewustzijn niet in orde. Doe daar wat aan! Ondertussen vroeg ik aan een voorbijganger of er flink gebruik werd gemaakt van het parkje. 'Je ziet er nooit een hond', antwoordde hij. Nou mag je die daar niet uitlaten, dus dat vond ik zo gek nog niet. Ik slenterde heerlijk in alle rust langs het sedumveld. Dat was zo goed als verdwenen onder het onkruid. Duurzaamheid is mooi, maar de pest voor adequate onkruidbestrijding.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant