Afbeelding
DAGBOEKNOTITIES

Dumpen en appen

Actueel 182 keer gelezen

COLUMN - Je zal mij niet horen zeggen dat vroeger alles beter was, maar eenvoudiger was het wél. Neem de telefoon. Je hoefde niks te kiezen, nergens over na te denken. Het ding hing aan de muur en dééd het. En je had televisie. Antenne op het dak en klaar. Of elektriciteit. Je had een meter in de kast en betaalde jaarlijks de rekening. Kom daar nu eens om. Ik heb er een halve dagtaak aan om alles hier in huis soepel draaiende te houden.

Dan praten we nog niet eens over de digitale taken waar ik dagelijks in verknoopt zit. Deze week werd ik overvallen door een hevig heimwee naar de oude vuilnisbak. Vroeger, toen ik nog bij mijn oudelui thuis woonde, hadden we zo'n blikken geval met deksel. Je gooide er alles in wat je kwijt wilde en twee maal per week werd hij opgehaald. Later kwam de plastic vuilniszak, waar iedereen enorm blij mee was. Maar op een of andere geheimzinnige manier kwam al dat plastic in de oceaan terecht, dus dat kon echt niet meer. Het milieu werd op de agenda gezet. De rest is history. We leven nu niet meer in huizen, maar in afvalscheidingsstations. Want u heeft toch zeker ook wel tassen, zakken, bakken en emmers klaarstaan om uw oude batterijen, plastic zakjes, verfresten, papier, glas en groente-, fruit- en tuinafval op verantwoorde wijze te dumpen? En ik weet niet hoe het bij u thuis is, maar hier in huis hebben we sommige van die inzamelpunten nog dubbel ook. Omdat niet alle gezinsleden bereid zijn 's winters met ieder boterhamzakje naar het schuurtje te lopen is er bijvoorbeeld een voorlopige inzamelplek in de keuken. En hoe gaat dat met al die bakjes en zakjes? Het spul stapelt zich op, dijt uit, verspreidt zich, kortom het loopt uit de hand.

Eigenlijk kun je gerust stellen dat het hier soms een gierende en vaak zelfs stinkende puinhoop is. Dan krijg ik enorme zin om alles in één klap in de grijze kliko te kieperen, opgeruimd staat netjes! Dat had ik best willen melden toen mij onlangs in een of andere enquête gevraagd werd naar mijn wensen op afvalscheidinggebied. Maar er was nergens een vakje waar ik dat kon aankruisen. En ik wil heus wel mijn steentje bijdragen aan een duurzamere wereld, echt wel, maar zo langzamerhand krijg ik het gevoel dat mijn steentje is uitgegroeid tot een fikse molensteen. Want je moet ook nog onthouden op welke dag en welk uur je welk type afval op welke plek mag aanbieden. Met behulp van afvalkalender en de allernieuwste recyclemanager app (even tussen haakjes voor ouderen: dat bestaat echt en is een soort elektronische agenda voor mensen die niet meer met pen en papier kunnen/willen omgaan) proberen we er het beste van te maken. Ik ga ervoor! Alleen wil ik dan niet dat als ik 's morgensvroeg een kliko aan de stoeprand zet of welgemoed op weg ben naar een glasbak, dat ik dan in een hondendrol stap. Dat trek ik dan niet meer.

Dagboeknotities van een parttime huisman.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant