Afbeelding
DAGBOEKNOTITIES

Tradities

Actueel 188 keer gelezen

Als er één organisatie is die in de zorgen zit, dan is het wel de NS. Problemen zat. Overvolle treinen. Die niet op tijd rijden. Verouderde treinstellen. Wissels die bevriezen bij min één. Wielen die niet kunnen draaien op een laagje herfstblaadjes. Langdurige vertragingen. Onnavolgbare omleidingen. Bekladde banken. Overvolle prullenbakken. Vieze wc's. Tochtige wachtruimtes. Personeel dat hulpeloos de schouders ophaalt als je ze wat vraagt. Hoog nodig om eens orde op zaken te stellen dus. Maar waar te beginnen?

Vorige week nam de leiding van de NS een kloek besluit. Voortaan zullen ze geen reizigers meer choqueren door ze aan te spreken met 'dames en heren'. Want wat als je je helemaal geen dame of heer voelt? Dan is zo'n omroepbericht dat regelmatig door de stations schalt ronduit pijnlijk. Dat je moet wachten op een ijskoud winderig perron op een trein die misschien nooit komt, vooruit. Dat je je aansluiting gaat missen en geen idee hebt welke aankomsttijd je naar je afspraak moet appen, alla! Dat je vreest dat je nauwelijks genezen griepje weer opflakkert, omdat je onderkoeld dreigt te raken, daar moet je maar tegen kunnen als doorgewinterde Hollander. Maar aangesproken worden met 'heer', terwijl je je gewoon een vent voelt, of een (jonge)man, of een kerel, of een tot man getransformeerde vrouw, of iets daartussen, omdat het je allemaal (nog) niet duidelijk is hoe het zit met je gender, ja, zoiets kun je er dan nét niet meer bij hebben. Dat is diep, diep kwetsend. Dan breek je.

Het is dan ook geweldig doortastend van de NS dat ze een van de grootste problemen in hun organisatie nu eindelijk grondig hebben aangepakt. Nu de rest nog en klaar zijn ze. Ik kijk er naar uit. Hoewel ik eerlijk moet bekennen dat voor mij persoonlijk deze maatregel pijnlijk is. Maar ja, ze kunnen niet met iederéén rekening houden, daar heb ik begrip voor. Wat er dan aan de hand is? Ik ben een man van tradities. Een beetje conservatief, zeg maar. Eigenlijk houd ik de dingen het liefst zoals ze zijn. Want neem nou die oude, vertrouwde omroepberichten die je zolang als je je kunt heugen door de stationshal hoorde schallen. Eerst hoorde je een klik of wat gekraak. En dan kwam het: Dames en Heren! Een siddering ging door je heen. Je voelde een zekere spanning opkomen en spitste je oren. Wat zou er volgen? 'De intercity naar Antwerpen loopt over een minuut binnen op perron 2'? Hoera, blijdschap, opluchting, alles dik voor elkaar. Of: 'De intercity naar Antwerpen is voor onbepaalde tijd vertraagd. Wij adviseren u om te reizen over Almelo'? Paniek. Dat heb ik weer. Wat nu?

Deze gevoelens zijn jarenlang bij miljoenen Nederlanders opgeborreld, na de vertrouwde aanhef 'Dames en heren'. We kunnen toch wel stellen dat deze mooie, Oerhollandse traditie tot ons cultureel erfgoed behoort. En die is nu in één klap foetsie. Maar tijden veranderen, dat houd je niet tegen. Voortaan worden we aangesproken met 'Beste reizigers'. Het went vast. Wel ellendig voor personen die zich geen 'beste reiziger' voelen.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant