Moeilijke Kerst

Had u 'prettige kerstdagen', zoals dat op al die kleurige kartonnetjes en knutselwerkjes stond die de afgelopen in uw brievenbus vielen? Heerste er een vrolijke of vredige sfeer, of was u een van degenen voor wie de kerst een extra moeilijke tijd is? Dat wordt nog wel eens vergeten door degenen die de knutselwerkjes door de brievengleuf frommelen. Dat er mensen zijn die dit jaar hoorden dat ze ernstig ziek zijn. Of al heel lang tobben met kwalen en beperkingen. Of in een ingewikkelde scheidingsprocedure verwikkeld zijn. Of een dierbare moeten missen die overleden is. Of hun huis maar niet verkocht krijgen, of hun baan verloren zijn. U kent ze vast wel. U stuurde ze toch niet blindelings een blozende kerstman met op z'n achterwerk de tekst 'Jan en Lydia'? Want daar zit dus niemand op te wachten. Waar op dan wel? Op een hartelijk briefje. Of een telefoontje. Of een zelfgebakken appeltaart. Of een bezoekje. Misschien wel een gezamenlijk uitje of een simpele wandeling. U weet dat, want u kent die persoon. Volgend jaar dus niet meer doen die nikszeggende kerstkaart, beter iets hartelijks verzinnen. Iets persoonlijks. Het mag ook al in januari, daar staat u niet mee voor gek.

Ik zal niet langer doorzagen over groot leed, we kunnen het ook over klein leed hebben dezer dagen. Van slome pubers die tot 's middags drie uur op hun nest blijven liggen in plaats van hun proefwerken voor te bereiden. Of van krijsende kleuters tijdens het kerstdiner. Niet die van uzelf natuurlijk, maar meegesleurd door de visite. Die je boekenkast besmeuren met geprakte kerstkrans en daarna de enige antieke vaas in huis omver kegelen. Geeft niks joh, oom Leen gaat hem gewoon lijmen. En die boeken, daar heeft hij toch nooit tijd voor, die kunnen gelijk bij het oud papier. Nee! We gaan het niet over oud papierinzameling hebben. Niet tijdens de feestdagen! We zien vanzelf wel waar we die extra papiercontainer gaan zetten. Volgens een gemeenteraadslid in Westvoorne kan het doodsimpel op de plek waar de oude kranten nu al liggen. Dus gewoon op de koelkast, hoe moeilijk kan het zijn? Of onder de jassen aan de kapstok. Je moet geen problemen gaan zoeken, denk in oplossingen, zie de lichtpuntjes!

Zelf zoek ik mijn heil deze donkere dagen in opbeurende teksten. Vergeten wie de dichter was, maar ik herinner me zijn advies: Gedenk de dieren op de borden, die hebben het moeilijker dan jij! De burgemeester van Brielle is minder teerhartig. Hij citeert een pittig gedicht op zijn eindejaarsblog. Vegetariërs met een zwakke maag moeten nu stoppen met lezen, hier volgt een fragment: brandende vuren, waarboven wild zwijn, met buiken als kruiken, vol bloedrode wijn, met bekken die lekken, van zever en kwijl, en krakende kaken, ontvlezen het bot, schrapen kalkoen van de bijl, de heilige Bacchus leidt ons pad, wij slempen en zuipen ons zat, haal alle dieren nu van stal, slacht ze tal na tal, ossenworst in varkensblaas, ezelbout in pekelzout, dat is waar de kerst van houdt!