Dorpsplein

Het was lang sukkelen met het dorpsplein in Rockanje. Maar uiteindelijk werd het aangepakt. Parkeervakken verdwenen. Er kwam een boom. Er kwam een bank. Er kwamen fonteintjes. En er kwam een terras. Vooral dat laatste was een gouden greep. Eindelijk leven in de brouwerij. Eindelijk een gelegenheid om te kunnen doen waarvoor een plein bedoeld is: lekker zitten en koekeloeren naar andere pleingebruikers.

Het weer kon niet beter, het was wat men noemt terrasjesweer. Als je dan geen terrasje pikt, wanneer dan wel? Dus zocht ik een gunstig plekje en installeerde me. Vriendelijke bediening, prima koffie, ik kon me volledig overgeven aan mijn favoriete activiteit: rustig wachten op de dingen die komen gingen.

En zoals dat gaat op pleintjes: er gebeurt altijd wat. In dit geval kwam er een busje aanrijden, dat midden op het plein parkeerde. Al snel bleek waarom. Het was me nog niet opgevallen, maar er kwam geen drup water uit de fonteintjes. De mannen van het busje bleken werknemers van een fonteinenreparatiebedrijf. Spullen uitladen, deksel uit het wegdek verwijderen en sleutelen maar.

Al gauw verscheen een tweede busje. Ditmaal niet voor waterwerken, maar voor 'waardetransport' aldus de belettering. De bestuurder parkeerde pal naast het eerste busje. Nauwelijks was hij uitgestapt of daar verscheen busje nummer drie: de bezorgservice van de plaatselijke supermarkt. Nu begonnen de terraszitters te morren. Lekker uitzicht zo! Daar kom je toch niet voor? Dan had ik net zo goed thuis kunnen blijven. Daar staan ook de hele dag van die blikken gevallen voor m'n giechel. Wanneer gaan ze weg? Kan iemand er wat van zeggen?

Een filmregisseur had het niet beter kunnen plannen, hier gebeurde het gewoon spontaan: langzaam naderde een vierde voertuig. Dit kon je geen busje meer noemen, dit was een camper en niet zo'n kleintje ook. Kennelijk zocht de bestuurder naar een geschikte plek om zijn voertuig te parkeren. Even leek hij te aarzelen, maar daar draaide hij al bij en sloot netjes aan in de rij.

Toeristen rekenden snel af en gingen er vandoor. Rockanjenaren bleven zitten, lekker mopperen. Ik bleef ook zitten, lekker meeluisteren. Er werd hier niet gehandhaafd, dat was het hele eieren eten, vond men. Of lag het aan de inrichting van het plein? Dat vroég gewoon om parkeerders, toch? Zo'n lege vlakte, zonder afbakening. Dan ga je niet staan pielen in die piepvakjes voor de Hema. Daar kom je wel in, maar nooit meer uit. Ja, als je een fietser uit het zadel wil werken, dán wel. En trouwens, waar staat dat je hier niet mag stoppen om even een boodschap te doen? Dat geldt toch niet als parkeren? Of wel? De meningen bleven verdeeld.

Tijd voor een nieuw onderwerp. Dat beeld dat hier ooit stond. Van die vos. Of was het een paard? Groen. Of was het blauw? Een blauwgroenig beest in ieder geval. Waar was dat gebleven? In stukken gevallen tijdens een restauratie? Gestolen? Naar Polen afgevoerd als oud ijzer? Niemand die het wist.