De vlag uit

Sinds er bijna unaniem voor een Nederlandse vlag aan de muur van de Tweede Kamer werd gestemd, waait er een vlaggenkoorts door het land. Vooral lokale SGP-raadsleden dienen moties in om het rood-wit-blauw in hun raadszaal op te hangen. Met succes: in steeds meer gemeenten wappert nu de driekleur. Of eigenlijk wappert ie niet. In raadszalen ontbreekt het meestal aan een frisse wind en dan krijg je zo'n slap afhangend stukje textiel langs een stokje.

Een treurig voorbeeld is de gemeente Harderwijk. Daar staan maar liefst drie vlaggen bij elkaar gefrommeld in een soort paraplubak: die van Harderwijk, Gelderland en Nederland. Het resultaat van een discussie die in veel raden werd gevoerd. Het vlaggenvraagstuk ligt niet zo eenvoudig als je misschien wel denkt. Nationale symbolen hadden lang een vieze bijsmaak, maar die tijd is voorbij, dus tegenstanders van het ophangen van de Nederlandse vlag zijn er nauwelijks meer.

Gelukkig blijft er dan nog zat te discussiëren over. Want waarom alleen de Nederlandse vlag? Tegenwoordig zijn we toch vooral Europeaan, dus de Europese vlag moet erbij. Anderzijds voelen we ons het meest verbonden met de lokale gemeenschap; de gemeentevlag mag dus zéker niet ontbreken. En als de discussie dan eenmaal lekker loopt, is er geen houden meer aan.

Wat te doen met de provincievlag? De burgemeester van Holten-Rijssen zag het volgende probleem al aankomen: mensen die hun identiteit ontlenen aan de landstreek. Hij houdt de vlaggencollectie liefst beperkt. 'Als we de Twentse vlag ophangen, moet de Sallandse er ook bij.'

Maar waarom zou je je beperken? Sommige partijen zouden ook graag de regenboogvlag zien in hun raadszaal. En in Den Haag was er een raadslid dat een lans brak voor het uitsteken van de piratenvlag 'als baken van subcultuur'. De vlaggenkwestie zou geen fijn agendapunt zijn als de meningen er niet stevig over konden verschillen. Volgens de één zou het een feestelijke boel zijn, al die vlaggen bij elkaar. Volgens de ander juist een wanordelijke janboel.

In Nissewaard is de nieuwe trend nog niet opgepikt. Daar vonden sommigen het idee om de nationale vlag op te hangen 'erg rechts'. Een raadslid vond vlaggetjes op blokjes kaas wel voldoende om het identiteitsgevoel uit te dragen. Waarop anderen weer in woede ontstaken wegens belediging van de Nederlandse vlag.

Tijd om de tekst van het aloude vlaggenlied in herinnering te brengen:

O schitterende kleuren van Nederlands vlag,
Wat wappert gij fier langs de vloed.
Hoe klopt ons het harte van vreugd en ontzag,
Wanneer het uw banen begroet:
Ontplooi u, waai uit nu, bij nacht en bij dag.

In Brielle weten ze gelukkig hoe het hoort. Geen treurig slap doekje langs een stokje in de raadszaal. Daar wappert de vlag voortaan fier voor het gemeentehuis, in de buitenlucht. Bij nacht en bij dag.