De Vaartcommissie

Wie de kassen op Voorne ziet, denkt misschien wel aan het Westland met z'n vele kassen. Voor Voorne was het Westland honderd jaar geleden inderdaad een voorbeeld en wel op een heel specifiek onderdeel: de kanalen. In 1913 werd een plan gelanceerd om één of meerdere kanalen te graven van Rockanje en Oostvoorne naar Brielle. Hiervoor hoefden slechts de bestaande sloten te worden verbreed zodat twee westlandse schuiten elkaar zouden kunnen passeren.

Aan weerszijden zou een voetpad worden gelegd en iedereen die aan het kanaal woonde kreeg de kans om een haventje of toegang te graven. Het transport over water zou dan ook kunnen dienen voor de aanvoer van kunstmest of andere grondstoffen. Het kanaal zou eindigen in de Brielse prikkevest. Bij de Waterpoort zou een sluis aangelegd worden zodat schepen konden worden geschut om het kanaal in of uit te gaan naar de veiling. Het voordeel van vervoer over water was duidelijk: de tomaten, meloenen en andere producten hadden veel minder te lijden onder het transport dan over de weg. Er was nog een ander voordeel van het kanaal van Voorne: de afwatering zou verbeteren zodat de weilanden niet langer blank zouden staan na een hevige regenbui en er kon water worden ingepompt wanneer daar behoefte aan was.

Dit zou de waarde van het land enorm verhogen. Het plan was slechts een kort leven beschoren. Sterker: het is maar de vraag of het ooit verder gekomen is dan de tekentafel; de correspondentie tussen de leden van de "Vaartcommissie" waaronder het hoofd der school van Rockanje J.J. Kolpa, de bewoner van Kooysigt Theodore baron Collot d'Escury en de Brielse notaris L.P. van den Blink is echter bewaard gebleven en geeft ons zicht op wat destijds leefde.

Aart van der Houwen (aa.vander houwen@streekarchiefvp.nl)