Marco Barendrecht

Oostvoorne - Hij is geboren in Brielle, maar woont al sinds zijn zevende jaar in Oostvoorne. En aangezien Marco Barendrecht nog maar kort geleden zijn 50ste verjaardag vierde, is dat inmiddels alweer 43 jaar...

En ook alweer zo'n dertig jaar is Marco werkzaam in de buitendienst van de gemeente Westvoorne. In Oostvoorne, maar ook in Rockanje is hij een vertrouwd gezicht. En op zijn beurt is Barendrecht weer vertrouwd met de auto's van veel Westvoornaars, want er rijden in de gemeente maar weinig voertuigen rond, waarvan Marco het kenteken niet uit zijn hoofd weet...

Vrijgezel
Vrijgezel als hij is, gebruikt Marco Barendrecht zijn woning aan de Oostvoornse Bethlehemweg voornamelijk om er te slapen. 'Ik ben inderdaad niet zo heel vaak thuis,' lacht Marco. 'Sowieso ben ik in het seizoen drie keer per week op het voetbalcomplex van OVV te vinden. Ik heb elk seizoen wel een van de jeugdelftallen van de club onder mijn hoede. Nooit de selectieteams hoor. Ik train de jeugd die misschien wat minder talent heeft, maar net zo goed veel plezier aan het voetbal beleeft. Dit jaar train ik het D3-team. En op zaterdag fluit ik mijn wedstrijdjes, want ik ben ook scheidsrechter. Bij OVV blaas ik voornamelijk jeugdwedstrijden, maar ik fluit ook op Rockanje. En daar pak ik ook regelmatig seniorenwedstrijden. En verder keur ik als consul van de KNVB de velden van het OVV-complex aan de Zwartelaan.' Hoewel Marco Barendrecht alleen door het leven gaat, is hij verre van eenzaam. 'Ik heb goede vrienden en vriendinnen,' aldus de Oostvoornaar. 'En ik heb het op het werk ook uitstekend naar mijn zin. Maar nu mijn moeder kort geleden is overleden, ben ik goed beschouwd nog maar de enige Barendrecht, want mijn vader Kees, een geboren en getogen Briellenaar, overleed in 2014 en mijn zus Arja was pas 36 toen ze overleed. Dat is wel een beetje een vreemd idee.'

Prachtdorp
Marco weet zeker dat hij nooit meer uit Oostvoorne weggaat: 'Het is een prachtdorp. Dat merk je vooral tijdens de seizoensactiviteiten. De Burchtfeesten, de Wielerronde, de Lampionoptocht. Dan komen de mensen bij elkaar, maken ze een praatje, drinken ze een biertje. Dan realiseer je je, dat het mooi is om in het dorp te wonen. Want de maatschappij verandert wel, vind ik. De sociale controle is minder geworden. Logisch ook, want als je ergens iets van zegt, krijg je al snel een grote mond, of soms zelfs klappen. Dus bemoei je je maar met jezelf. Dat maakt, dat alles wel wat individualistisch wordt. Ik wil Oostvoorne het liefst zoveel mogelijk houden zoals het was. Zo vind ik het echt jammer dat het kantoor van de Rabobank uit het dorp verdwijnt. Voor je het weet zijn er straks helemaal geen voorzieningen meer. We moeten er echt met zijn allen zoveel mogelijk voor waken dat dat niet gebeurt...'