'Everysing iz purfikt'

Moskou - Op 2 november vertrok Hellevoeter Robert Rietdijk-Huisman naar Moskou om een zogenaamde HSCT-behandeling te ondergaan. Help me beat MS, zo was de naam van de actie die Robert dit jaar voerde om geld in te zamelen voor de reis en de dure behandeling.

Na opname in het Pirogov's National Medical Surgical Center en de eerste onderzoeken kreeg Robert goed nieuws te horen van behandelend Dr. Federenko. "Er is grote kans op volledig herstel, zelfs weer kunnen sporten geeft Frederenko een grote kans", laat Robert ons vanuit Moskou weten. "Het moet allemaal nog maar gebeuren, maar dit geeft me hoop zoals ik nooit had verwacht." 'Everysing is purfikt', waren de woorden van de Russische specialist.

Op 12 november is een zogenaamde neklijn aangelegd waarmee de stamcellen geoogst werden. Er moesten via het apparaat in vijf uur ruim twee miljoen stamcellen geoogst worden, genoeg om de volgende stap in de behandeling te kunnen nemen.

Over de neklijn zegt Robert: "Gaat heel goed, nergens last van. Eerst wat tintelende lippen zoals aangegeven door de verpleegkundige, maar verder geen probleem. Als er genoeg stamcellen zijn geoogst wordt het nekkatheter verwijderd en wordt er bovenaan m'n borst een zogenaamde Hickman-lijn geplaatst, waardoor de chemo toegediend gaat worden." Voor de chemo verhuist Robert naar een andere verdieping in het ziekenhuis. Dat is nodig omdat daarna de quarantaine begint.

Robert vindt het jammer dat hij verhuist, want het is best moeilijk om de leuke verpleegkundigen van de afdeling achter te laten. "Het zijn ontzettend lieve, hardwerkende en betrokken meiden waarop niets is aan te merken. Als ik vertrek loop ik langs bij ze omdat ik een cadeautje voor ze heb gekocht." Naast het personeel heeft Robert ook veel aardige patiënten leren kennen, "Je doet het ook samen natuurlijk", laat hij nog weten vanuit zijn bed in de kliniek. In de quarantaine kamer zit een groot raam in de deur, zodat vrienden, collega's en familie toch een soort van bij Robert kunnen zijn. Er zijn al veel mensen naar Moskou gekomen om hem te steunen, Robert spreekt van een heus Team Holland.

Robert sluit af met: "We gaan ervoor, ik voel me heel goed en sterk. Natuurlijk voel ik me na de stamcel oogst wat zwakker, maar dat komt zeker weer goed. Echtgenoot Danny is er dagelijks en dat geeft me een ook gerust gevoel. Maar ik kan niet wachten tot we thuis zijn bij ons hondje Bailey."