Rinus Langendoen

Oostvoorne – Het gras bij de buren is altijd groener. Het is een vaak gebruikt spreekwoord, maar Rinus Langendoen zal het nooit kunnen gebruiken, want niemand heeft zulk perfect en schitterend groen gras als hij…

Het gazon bij zijn huis aan de Oostvoornse Van der Meerweg is voor veel mensen reden om de locatie van de woning van Rinus Langendoen speciaal in de route van een fietstochtje op te nemen.

Tuinderij
Onlangs verkocht Rinus de laatste stukken grond van een perceel dat toen het tuinbouwbedrijf dat zijn vader Leen in 1955 begon en dat enige zoon Rinus in 1963 overnam, nog volop draaide, meer dan een hectare groot was. Het was het moment voor de inmiddels 73-jarige, in Oostvoorne geboren en getogen tuinder om te stoppen met het bedrijf, waar hij en zijn vrouw Paula al die jaren 'tuinden'. 'Ik hou nog wel een klein deel van mijn 'glas' aan,' zegt Rinus, 'maar dat is voor de hobby. Je moet altijd wat te doen hebben hè'.

Politiek
Te doen heeft Rinus Langendoen meer dan genoeg. Hij is al jarenlang actief in de lokale politiek. Momenteel in de steunfractie van Gemeentebelangen, de partij waarvoor hij zich vanaf het eerste begin heeft ingezet. En daarnaast blaast Rinus zijn nootje mee bij 'Ons Genoegen' en in het aan deze Rockanjese muziekvereniging verbonden dweilorkest De Dorsvlegels. 'Stikgezellig man,' vindt Rinus. 'Het blazen is een feest en het 'sapje' na afloop is dat ook.'

Schakel
Hoewel geboren en getogen in Oostvoorne, is Rinus Langendoen de volmaakte schakel tussen Oostvoorne en Rockanje. Mocht er al sprake zijn van lichte animositeit tussen de inwoners van deze twee dorpskernen van de gemeente Westvoorne, dan is Langendoen er een lichtend voorbeeld van dat dat allemaal best meevalt. Hij leerde zijn muziekinstrument bespelen bij muziekvereniging Volharding in Oostvoorne, maar is inmiddels alweer meer dan dertig jaar koperblazer bij Ons Genoegen. 'Ik moest er destijds wel over nadenken toen Wim van Rietschoten, toen voorzitter van Ons Genoegen, me vroeg of ik 'op Rockanje' wilde komen spelen. De blaaskapel daar blies concoursen in de Vaandelafdeling. Dat is zowat het hoogste niveau. Ik wist dat er wel wat moest 'beuren', wilde ik daar mee kunnen. Maar tot op de dag van vandaag heb ik er geen spijt van.'
Aanvankelijk werd er door sommige echte Oostvoornaars vreemd aan gekeken tegen de overstap van Rinus naar Rockanje. 'Ik weet nog,' herinnert Rinus zich, 'dat ik tijdens de Lampionoptocht voor het eerst op Oostvoorne mee 'marste' met Ons Genoegen. Ik loop graag aan de buitenkant. Maar toen Jaap Groeneveld me aanbood om 'binnenin' te gaan lopen, heb ik dat toen maar gedaan. Maar inmiddels is iedereen er aan gewend dat ik In Oostvoorne woon en in Rockanje speel.'