Bermbende

Het regende en waaide. Ik fietste door een mooie straat in Westvoorne. Tussen de rijbaan en het trottoir een brede grasstrook met bomen. Daar scharrelde moeizaam een oude dame rond. Wat was die nou aan het doen? Ik minderde vaart. Was ze gevallen, moest ik helpen? Maar nee, ze was wel op de been. Voorover gebogen strompelde ze rond, met een hand steunend op een rollator, terwijl ze met de andere in een hoop plastic rommelde.

Midden op de berm lagen een paar opengescheurde zakken met plastic afval. Stukken plastic waren in lange slierten verder verwaaid over het gras. Was ze bezig haar plastic afval hierbij te deponeren? Moest ik afstappen en haar zeggen dat er deze week geen plastic afval opgehaald zou worden? Of wist ze dat al en probeerde ze juist haar foutief gedeponeerde zak uit de centrale berg te vissen? Hoe dan ook, het leek me zinloos. Aan alle kanten wapperden al grote plastic flappen tussen verspreid liggend kleiner afval. Dit kwam voorlopig niet meer goed. Het begon harder te regenen. De vrouw liet haar rollator even los en trok de kraag van haar jas op. Ik fietste snel verder.

Het toeval wilde dat ik tien minuten later alweer op de terugweg was door diezelfde straat. Het plensde nog steeds. Onwillekeurig dwaalde mijn blik even naar de berm. Hé! Die was ineens frisgroen geworden. Nergens meer slierten of snippers plastic te zien. Bij de bewuste boom stonden een aantal zakken, keurig dichtgebonden bij elkaar.

Ze bestaan dus nog steeds. Optimistische aanpakkers, die rotzooi willen opruimen, ook al lijkt het onbegonnen werk. Hier had iemand, die al niet meer goed ter been was, de moeite genomen om de bermbende stapje voor stapje weg te werken. Mijn humeur klaarde er van op. Ook al was er een grote kans dat de keurig dichtgebonden zakken weer opengescheurd zouden worden door katten en meeuwen. Ook al wist ik zeker dat binnenkort weer een nieuwe voorraad plastic afval in dezelfde berm gedumpt zou worden. Want de oplettende fietser of wandelaar kent precies de plekken in zijn buurt waar dit steeds gebeurt.

Je zou denken dat BOA's en andere handhavers deze plekken ook weten te vinden. Wat doen ze eraan? Wie zijn de mensen die stelselmatig hun afvalzakken op onjuiste tijdstippen aan de weg zetten? Worden ze hierover benaderd en hoe dan? Dit zijn in ieder geval mensen die de moeite nemen om hun afval te scheiden en apart aan te bieden. Alleen bij het laatste stapje gaat het mis. Zou het wellicht helpen als er eens een gesprek met ze wordt aangeknoopt? Er zitten geen adresgegevens op de zakken, maar je hoeft toch geen Sherlock Holmes te zijn om in te schatten bij welke voordeuren bij zo'n 'bermbende-hotspot' je eens aan kan bellen voor een praatje?

Natuurlijk kunnen we zelf ook iets doen. Heb je buren die zich nogal eens vergissen in de datum, wijs ze er dan vriendelijk op. Liefst voordat de zakken natgeregend en opengescheurd zijn.