Noordpoort

Er kwam een plaatje voorbij op internet van de Noordpoort van Brielle omhuld door een enorme, brandende steiger. Wat was dat? Een plan om de intocht van de geuzen in het jubileumjaar groots te vieren met een vreugdevuur? Of zou er bij het historische spel van de inname een stadsbrand worden nagespeeld? Was de stad in 1572 in de fik gestoken? Nee, de ‘bouffen en piraten’, zoals Alva ze noemde, werden met gejuich binnengehaald, zo wil het verhaal. De Spanjaarden waren er al lang vandoor zonder maar een lucifer af te strijken.

Bij nadere bestudering bleek het te gaan om een vlammend protest tegen een plan om een soort houten skelet te bouwen op de plek waar op 1 april 1572 de geuzen Den Briel binnenvielen. Waarom? Dat heb ik even gemist. Moet het bouwsel meer technische mogelijkheden geven bij de historische intocht in het jubileumjaar? Dat lijkt niet het geval, want de 1 aprilvereniging heeft al gemeld dat het spel zo niet mogelijk is op deze plek.

Gaat het dan wellicht om een kunstwerk? Wie heeft het bedacht? Verwijst het ergens naar? Ik bladerde in boekjes en zocht op internet. Nergens iets te vinden over steigerachtige bouwsels tijdens de tachtigjarige oorlog. Nu zegt dat op zich niet zoveel. Er kan makkelijk een verwijzing in zitten die de oppervlakkige toeschouwer niet meteen ziet. Denk maar aan de roze koppen bij de Brielsche Aap. Niemand die ooit een link legde tussen Paaseiland en Brielle. En toch staan ze er nu. Tot afschuw van velen en vreugde van anderen.

Die afschuw wordt nu ook weer opgewekt door het steigerplan. Protesterende Briellenaren vrezen PR-schade voor de stad en spreken over ‘een Eftelinggebouw’. Deze betiteling is doorgaans geen compliment. Toch moet je oppassen met het te snel afserveren van dit soort pretparkideeën. De Efteling trekt jaarlijks miljoenen bezoekers en heeft diverse prijzen in de wacht gesleept. Als je toeristen naar je stad wilt lokken, dan valt er best nog wat te leren van de architecten van de Efteling.

Maar is het geen spuuglelijk ding dan? Misschien. Over smaak valt echter niet te twisten, zo stelt de gemeenteraad. Zo is het maar net en juist daarom doen we het steeds. Denk maar weer aan die roze koppen. Of – even iets breder getrokken – denk eens aan de Eiffeltoren. Die werd gebouwd ter gelegenheid van een tentoonstelling in 1889. De Parijzenaars walgden van de stalen constructie. Die zou na de tentoonstelling zo snel mogelijk moeten verdwijnen. En kijk nou eens. Hij staat er nog. Imagoschade voor Parijs? Daar denkt het huidige gemeentebestuur heel anders over.

De kunst is dus om iets te verzinnen waarmee bruidsparen over honderd jaar nog op de foto willen. Een iconisch beeld dat het goed doet op ansichtkaarten. Waarbij mensen meteen denken: Ha, weekendje Brielle, zin in! Hoe dat eruit zou moeten zien? Ja, dat is nu juist van te voren moeilijk te bedenken.

Wat wél makkelijk is om nu al over na te denken: de onderhoudskosten. Hoe hoog worden die en wie wil die in de toekomst betalen?