Cor van der Nol

Oostvoorne – Voor Cor van der Nol was het tijdens de Marathon van Rotterdam van 2019 alweer de elfde keer dat hij de strijd tegen de afstand van 42 km en 145 meter aanging. Maar ‘2019’ was voor de inmiddels 72-jarige geboren en getogen Oostvoornaar wel de bijzonderste uit zijn rijke loopbaan.

‘Mijn zoon Arjan en mijn dochter Conny liepen die marathon vorig jaar ook,’ aldus Cor, die nu, bijna anderhalf jaar na dato, nog altijd apetrots is op zijn speciale elfde keer.

Basistempo
‘We startten vorig jaar met zijn drieën op de Coolsingel in Rotterdam. Arjan heeft een veel hoger basistempo dan wij, dus die liep al snel na de start van ons weg. Maar mijn dochter en ik zijn tot en met de laatste meters bij elkaar gebleven. We gingen samen door de finish, waar Arjan ons al stond op te wachten. Zo’n moment vergeet je echt nooit meer.’

Vijf uur
Cor van der Nol, die zijn werkzame leven doorbracht in de metaalconstructie, geniet inmiddels alweer een jaar of tien van zijn pensioen, maar dat betekent in het geval van de bedrijvige Oostvoornaar zeker niet dat hij stil zit. ‘Ik loop graag,’ vertelt Cor, die zijn eerste marathon al eind jaren tachtig liep en zijn snelste 42 kilometers in drie uur en negen minuten aflegde. ‘Zo hard ga ik nu niet meer natuurlijk,’ bekent Cor. ‘Vorig jaar deden Conny en ik er iets meer dan vijf uur over. Conny verkondigde al jaren dat ze op haar veertigste een keer die marathon wou lopen. Dan zou ik zeventig zijn en dan zouden we het samen doen. Door een blessure van Conny moesten we het een jaartje uitstellen en werd het 2019 dat we die marathon hebben gelopen. Conny vindt het wel mooi zo, maar zoals ik me nu voel, heb ik echt mijn laatste marathon nog niet gelopen hoor. Het was eigenlijk al de bedoeling om hem dit jaar weer te lopen, maar corona gooide roet in het eten.’

Erelid
Net als voor vrijwel iedereen is het dagelijkse leven van Cor van der Nol ingrijpend beïnvloed door de maatregelen rondom het coronavirus. ‘Samen met vrouw Loes mist Cor als erelid van OVV gewoonlijk geen thuiswedstrijd van het eerste elftal van de Oostvoornse voetbalclub, maar dit seizoen was de competitie natuurlijk wel heel kort. ‘Ik ben al vanaf mijn zevende jaar lid van OVV,’ zegt Cor. ‘Ik heb nog een paar jaar in het eerste elftal gespeeld en was jarenlang jeugdtrainer. In de periode dat trainer Norbert Lindlbauer vanwege een auto-ongeluk de A-selectie niet kon trainen, heb ik dat zelfs nog even gedaan. Ja, je kan wel zeggen dat OVV, net als hardlopen, een beetje in mijn bloed zit.’