Treurnis

Het was een druilerige ochtend. De vlaggen in Rockanje hingen als natte dweilen in de ochtendmist. Ik fietste door het nog slaperige dorp en werd overvallen door een sombere stemming. De herfst was begonnen en het jaar dat zo vrolijk en feestelijk had moeten zijn, liep ten einde.

Nergens ging afgelopen week het gesprek over fuiven, boemelen of pierewaaien. Wel over Het Virus en Potus (President of the United States), Flotus (First lady of the United States), Rutte (premier van Nederland), Van Dissel (directeur van het RIVM, die niet in werking van mondkapjes gelooft), Fauci (directeur van het Amerikaanse RIVM, die het dragen van mondkapjes ‘een van de meest krachtige wapens tegen verspreiding van het virus’ noemt). Sommigen sputterden ook nog wat na over Halsema (burgemeester van Amsterdam) en de burgemeester van Tilburg (naam vergeten).

Over die mondkapjes heeft iedereen een stevige mening. Je bent óf van team Fauci (je denkt dat ze helpen of neemt het zekere voor het onzekere) óf van team Van Dissel (je denkt dat ze niet helpen, óf je bent viruswaanzinnig, dat wil zeggen je denkt dat het virus niet bestaat of slechts een simpel griepje is.)

Ik fietste naar de markt en had onderweg niets beter te doen dan me af te vragen bij welk team ik eigenlijk hoorde. Als wetenschappers het al niet eens kunnen worden, hoe moet ik dan als simpele ziel tot een juist oordeel komen? Eén ding weet ik zeker. Als mensen geen afstand kunnen houden omdat hun beroep dat nu eenmaal vereist (tandarts, huisarts, praktijkondersteuner, fysiotherapeut, kapper, schoonheidsspecialist, pedicure) dan worden de meeste van hun speekselspetters tijdens het gesprek opgevangen door mondbedekking. Daar hoef je geen natuurkunde voor gestudeerd te hebben.

Verder vind ik het tamelijk onbeleefd om het dringende advies te negeren van regering en gemeentebestuur aan bezoekers én exploitanten van publieke ruimtes om een mondkapje te dragen. Ondernemers, u bent toch gebaat bij het welbevinden van uw klanten?

De tegenwerpingen waren al meteen hoorbaar: Jamaar, ik geloof er niet in. Jamaar, het is niet verplicht. Jamaar, het voelt zo rottig aan. Beste mensen, dan geloof je er maar niét in. Ook aanhangers van Van Dissel kunnen gewoon zo’n kap op hun snufferd zetten. En een rottig gevoel? Weet je wat een rottig gevoel is? Vier weken op je buik liggen met een slang in je strot.

Ondertussen fietste ik langs de oude Merel. Als je nou érgens triest wordt, dan is het daar wel. Een bouwval dat aan het instorten is, kapotte ramen, puin, losse stoeptegels en snoeihout op het terrein, overgroeid door metershoog onkruid. Bijna een jaar kijken omwonenden en voorbijgangers tegen deze treurnis aan. Hoe lang nog? Waarom is het niet al lang gesloopt? Het gerucht gaat dat er een zeldzame diersoort huist die eerst uitgestorven moet zijn voor de slopershamer erin mag. Fake news?

Wéér een jaarwisseling meemaken met deze puinzooi in het centrum van het dorp? Vorige week was er al brand.