Bram Snoeij

Oostvoorne – Volgend jaar werkt hij 25 jaar voor zichzelf en gaat hij zijn 50ste arbeidsjaar in. Dan hoopt Bram Snoeij het feest, dat hij dit jaar al had willen vieren, maar door corona uit moest stellen, groots te vieren…

‘Ik ben dit jaar 65 geworden,’ zegt de Rockanjenaar, die ondanks zijn leeftijd nog als een aap in de steigers klimt, als een klus daarom vraagt. ‘En mijn vrouw Marjo werd 60 en mijn schoonzoon Davey 40. Dat zijn wel wat mijlpalen, toch?’

Vijfenzestig jaar en nog volop in de running. De tijd lijkt op Bram Snoeij geen vat te hebben, maar de ex-motorcoureur, brandweerman in ruste en nog altijd in de paardensport actieve Rockanjenaar, weet wel beter. ‘Joh, ik merk echt wel dat het lijf minder aankan dan ik zou willen,’ zegt Bram Snoeij. ‘Wat dat betreft vind ik het jammer dat ik pas op mijn 26ste met de motorsport ben begonnen. Natuurlijk op initiatief van mijn vrouw Marjo. Die voelt altijd beter aan waar mijn hart ligt, dan ik dat zelf doe. Marjo zei in 1981 dat ik moest gaan racen en het was ook Marjo die in 2000 besliste dat ons eerste trekpaard Zico er kwam.’
Voor iemand die vijf examens nodig had voordat zijn rijvaardigheid genade vond in de ogen van de examinatoren van het CBR, is het best bijzonder dat hij zich in de racewereld ging manifesteren. Maar zo moeizaam als het rijbewijs kwam, zo soepel volgde het motorrijbewijs. ‘Dat had ik in één keer,' zegt Bram. ‘We waren met de familie in Assen voor de TT, ik ging dat weekend per trein even terug naar Rotterdam om af te rijden, en ik kwam met mijn papiertje weer terug.'
Bijna meteen daarna dook Bram Snoeij in de motorsport. ‘Ik heb bij elkaar 14 jaar geracet,' zegt Snoeij. ‘Nooit top-uitslagen hoor. Daarvoor had ik de sponsors niet. Maar vooral in België was je als coureur een held. Je kreeg startgeld, de BRT was er om opnames te maken en er stond gewoon 15.000 man aan publiek langs het ciruit.'
Op zijn vijftiende ging Bram Snoeij van school en in de leer bij timmerman Leen Boutkan aan de Molendijk. ‘Boutkan was ook commandant bij de brandweer van Rockanje,' aldus Snoeij. ‘Hij zei me dat ik me aan moest melden, dan zou ik de dienstplicht kunnen ontlopen. Dat heb ik op mijn 19de gedaan, maar ik moest evengoed in dienst, hoor. Maar ik ben toch bij de brandweer gebleven. Tot aan mijn 56ste. De jaren dat we met blusgroep Rockanje als ‘De Rode Routiniers' de eilandenbrandweerwedstrijden wonnen, vergeet ik nooit meer. Allemaal ‘oude brammen', maar wel die jonkies voor blijven hè.'
Met trekpaard Toon ging Snoeij vervolgens de Powerhorsecompetitie in. ‘Toon was moeilijk, maar talentvol,' aldus Bram. ‘We moesten een jaar lang dagelijks met hem rijden, maar in 2012 won mijn dochter Anne met Toon de PHC bij de enkelspannen en in 2015 was Toon één van de paarden van het dubbel waarmee Anne toen kampioen werd..'