‘Wat was dat een hurrie’
Algemeen 189 keer gelezenIn de nacht van 30 september op 1 oktober 1911 trok een storm over Nederland die destijds de zwaarste storm ooit was. In Oostvoorne en Rockanje gingen honderden bomen omver, werden daken vernield en stortten broeikassen in. De duinen sloegen plaatselijk weg en de aanlegsteiger op het strand van Oostvoorne was verloren. In Brielle gingen tientallen bomen omver, alleen al rond de Catharijnekerk vielen een stuk of tien oude bomen tegen de grond of erger: op de daken van huizen en de kerk.
De reden dat er zoveel bomen omver werden geblazen was vooral omdat de bomen nog volop in blad stonden. Bijzonder, althans voor de zomermaanden, was dat het water in de haven zó hoog werd opgestuwd dat het water de binnenstad deels overspoelde. Toen het water de volgende morgen weer wegliep bleef een schip op de Turfkade liggen. Daarvan werd een foto gemaakt die als prentbriefkaart werd verkocht. De foto is bekend, maar van wie de schuit was niet, tot deze week. Onlangs kreeg het Streekarchief een exemplaar onder ogen met extra informatie op de achterzijde.
De kaart was op 4 oktober verstuurd door ‘zuster Anna’ die haar familie in Maassluis schreef: ‘Beste Marie en Jan, Hierbij zend ik u de oude schuit van ome Zeeg die met die storm en hoog water op de kant geslagen is, en gelijk een kiek van ons (…) Bij ons ook nog twee gaten in het dak en de schoorsteen om en hoog water, wat was dat een hurrie. Leen is ook haast vergaan, hij had Jaan en de kinderen al aan wal gezet, het is goed afgelopen.’ Dankzij dit kattebelletje en het nodige puzzelwerk weten we nu dat het hier ging om de turfschuit van Zegert Kruijt (1862-1941).
Aart van der Houwen (aa.vander houwen@streekarchiefvp.nl)
