Johan Tjallinks

Wie op zijn negentiende zijn entree maakt in het dorp kan moeilijk een geboren en getogen Rockanjenaar zijn, maar toch voelt Johan Tjallinks (47) zich na bijna dertig jaren in Rockanje een rasechte ‘Rokkenees’.

‘Ik ben inmiddels twee huizen in Rockanje verder,’ zegt Tjallinks met trots als hij verwijst naar de rietgedekte woning aan de Sagrittastraat, die hij vorig jaar voor een groot deel zelf verbouwde en betrok. ‘En ik ga hier nooit meer weg. Ik ben opgegroeid in Rotterdam-Zuid, maar vanaf het moment dat ik als jongen van 18 jaar snackbarhouder werd op camping ‘Het Waterbos’, voelde Rockanje als mijn thuis en dat gevoel is nooit meer weggegaan. Ik vertrouw er ook op dat Rockanje, Rockanje zal blijven, ook als we opgaan in de nieuwe gemeente Voorne aan Zee. Ik benader veranderingen altijd als de komst van nieuwe kansen. Dat geeft je toch een ander soort energie dan dat je veranderingen ziet als een bedreiging.’

Tjallinks verruilde destijds Het Waterbos al snel voor de Duindoornlaan in Rockanje, waar hij de snackbar begon die hij enkele jaren geleden met pijn in het hart verkocht omdat hij simpelweg de tijd niet meer kon vinden om ‘patat bakken', zoals hij het zelf omschrijft, te combineren met de activiteiten van Voorne-Putten Verhuur & Events, het explosief gegroeide bedrijf dat hij met zakenpartner en vriend Peter Wolff inmiddels alweer vele jaren runt.
‘Peter had café Boelies, ik draaide de snackbar,' zegt Tjallinks. ‘Op de hoek van de Duindoornlaan en de Raadhuislaan hadden we door ons werk dagelijks contact met de inwoners van Rockanje. Je weet wat er op het dorp speelt en je maakt zelf deel uit van het dorpsleven. Daarnaast kwam ik veel op sportpark Drenkeling, waar ik bij voetbalclub Rockanje nog even keeper ben geweest in het eerste elftal, acht jaar trainer ben geweest van jeugdelftallen en waar ik nu nog altijd in het veteranenteam speel en graag bij de thuiswedstrijden van het eerste elftal kom kijken. Ik mis het ‘patat bakken' nog dagelijks. Maar er zitten helaas maar 24 uur in een etmaal.'
Natuurlijk dwong de coronapandemie Johan Tjallinks om in te spelen op de plotsklaps totaal veranderde werkomstandigheden. ‘We moesten schakelen,' zegt hij. ‘Als er geen feesten mogen worden georganiseerd en er ook geen vraag meer is naar partytenten, moet je wat anders. We zitten nu alweer wat jaartjes op industrieterrein Kickersbloem. We zijn ons met de verhuurafdeling gaan richten op het de inrichting van vaccinatie- en testlocaties. En we hebben op ons terrein ook een eigen sneltestlocatie ingericht. Gelukkig lijkt het einde van de lockdown nu in zicht. We hebben al een datum in oktober vastgelegd waarop we hopen dat we een ‘herfst-editie' van ‘Rockanje Live' het dorpsfeest dat we altijd in april op sportpark Drenkeling organiseren, neer kunnen zetten.'