Vrijheid

Begin mei wordt het begrip vaak genoemd: vrijheid. Dit jaar met extra nadruk door de oorlog met Rusland. Je kunt er als spreker alle kanten mee op, op 1 april, Koningsdag, 4 en 5 mei. De afgelopen tijd werd maar weer eens duidelijk dat het voor iedereen iets anders betekent.

De vrijheid van 1945 wordt dit jaar vaak in één adem genoemd met die van 1572. Terwijl het toch om onvergelijkbare situaties gaat. In 1945 werden we bevrijd van een bezettende macht, een vreemde mogendheid die ons land was binnengevallen. Het was het einde van een verschrikkelijke oorlog. In 1572 kwamen we in opstand tegen het bevoegd gezag. Er was geen sprake van een vreemde mogendheid die ons land ooit was binnengevallen. Het was een revolutie, en juist het begin van een verschrikkelijke oorlog.

Toch is er wel een overeenkomst tussen oorlogen en revoluties. Het zijn altijd de overwinnaars die feest vieren. Als we zin in een feestje hebben, dan hoeven we ons niet te beperken tot 1 april en 5 mei. We hebben immers genoeg vreemde bezetters uit ons land verjaagd. Denk even aan de Romeinen. Die kwamen helemaal uit Italië afzakken om hier de dienst uit te maken. Het duurde eeuwen voor ze opgekrast waren. Als dat geen reden voor een feestje is! Hier liggen toch geweldige mogelijkheden voor een comité?

Dan hebben we nog de Fransen. Die kwamen ons zogenaamd bevrijden van de regenten. Maar zo’n fijn volkje was het niet om hier te gast te hebben. En als je als Voornse boerenknecht met ze mee moest marcheren naar het ijskoude Rusland, dan werd je daar al helemaal niet blij van. Wat een blijdschap toen ze eenmaal opgehoepeld waren. Brielle is een van de weinige gemeenten die er nog aandacht aan schenkt. Op 1 december wappert hier de vlag op de toren. Maar er kan meer! Is er al een 1 december comité? Wordt er al uitgezocht wat er in de andere kernen van het toekomstige Voorne aan Zee gebeurde? Ik zie de Fransozen al door de straten marcheren. Leuke taferelen waar niemand nog pijnlijke herinneringen aan heeft.

En laten we dan vooral de Engelsen niet vergeten. Daar hebben we niet alleen de nodige oorlogen mee gevoerd, maar tijdens de Tachtigjarige Oorlog waren ze ook nog eens onze bondgenoten. Omdat we al snel geld tekort kwamen om de strijd te bekostigen, leende Engeland ons een flink bedrag. Maar daar wilde de koningin van Engeland wel wat voor terug: de vesting Brielle als onderpand. En dat betekende inkwartiering van honderden Engelse soldaten bij de Brielse burgers. Stel je de opluchting voor toen die lui eindelijk vertrokken waren. Genoeg reden voor een feestelijke herdenking!

Wat vergeten we dan nog? Wat gebeurde er in de andere kernen? Werden daar ook ooit vreemde snuiters verjaagd? We moeten eens flink bladeren in de geschiedenisboeken, misschien ontdekken we nog andere bevrijdingsmomenten. Dan kunnen we als bewoners van Voorne aan Zee voortaan het hele jaar lekker door feesten.