Zuster Visser op bezoek bij de Duinhuisjes

Westvoorne - Zuster Visser. Iedereen kent haar! De verpleegster met de wapperende sluier op de Solex. Maar wie was zij nu eigenlijk?

Joke Winkelhorst ging op zoek, maar kreeg hierop met moeite antwoord. Men kwam niet verder dan: ‘aardig’, ‘deed veel’, ‘was betrokken’, ‘een lief mens’ en ‘had koude handen’. Dus ging zij op zoek naar de identiteit van zuster Visser. Wie was zij, waar kwam ze vandaan, had ze familie, waar woonde zij, wie waren haar vrienden, waar is ze gestorven. We hebben een Zuster Visser Fonds en een Zuster Visser laantje, dus ze moet veel betekend hebben voor de inwoners van Oostvoorne om haar zo te eren!

Het archief in Brielle is in het bezit van de notulen van het Groene Kruis en daar las Joke dat ze op 7 maart 1931 werd aangesteld als gediplomeerd wijkverpleegster. Ze kreeg een dienstfiets en woonruimte aangeboden in het Groene Kruisgebouw aan de Rijlaan 6 (nu de F.H.G. van Itersonlaan). In de jaren die volgden moest zuster Visser hard werken. Ze moest niet alleen inburgeren, want wat moest dat vreemde mens hier, maar er waren zieken die thuis verzorgd moesten worden, tbc patiënten die haar aandacht nodig hadden en er werd een start gemaakt met de zuigelingen-en kleuterzorg. 

Ook het afleggen van de overledenen behoorde tot haar taak. Samen met dokter Schep, huisarts, besprak ze de patiënten. Dag en nacht stond ze klaar om op de fiets naar de patiënt te gaan in Oostvoorne en Tinte. En later kreeg ze een gemotoriseerd vervoermiddel; een Solex!

Door haar openheid, vriendelijkheid en vooral haar integriteit was ze zeer geliefd bij de inwoners van Oostvoorne, Tinte en het Kruiningergors. Getuige de verhalen van neef Jan had ze goede contacten met een goede Duitser, die de zuster informeerde over op handen zijnde razzia’s of andere Duitse acties. Via deze weg heeft ze veel mensen kunnen helpen. Ook wist hij te vertellen over evangelist van der Meer, het verraad en de represaille van de Duitsers door het huis in brand te steken.

Via een kwartierstaat kwam Joke er achter, dat ze ook een zus had, die getrouwd was. Mogelijk heeft deze zus kinderen gehad. Er zijn twee namen gevonden met Ottolander. Een in Haarlem en een in Alphen a/d Rijn.

De familie Ottolander was dan ook onlangs eregast bij de uitreiking van het boekje over zuster Visser. Burgemeester Peter de Jong nam de honneurs waar om in het bijzijn van vrienden en genodigden het boekje te overhandigen, dat in stijl van zuster Visser werd afgeleverd door mevrouw  A. Abbink, in lederen jas, bruine sokken en op de Solex met wapperende zwarte kap. Het was een hilarische, liefdevolle herdenking aan zuster Visser.