Afbeelding
DAGBOEKNOTITIES

Folly

Actueel 172 keer gelezen

COLUMN - Vorige week beloofde ik iets te vertellen over het voorkomen van zondvloeden. Dat houdt u tegoed, want deze week gebeurde er iets wat de wildste fantasieën van iedere columnist te boven gaat. Gek genoeg heeft het ook een link met waterbeheer, maar dan in het verleden. Van oudsher zorgen waterschappen ervoor dat we droge voeten houden.

Het waterschap van Voorne vergaderde vroeger in een koepeltje in de duinen van Oostvoorne. In de oorlog werd het gesloopt en enkele jaren geleden met tonnen gemeenschapsgeld weer opgebouwd door een clubje enthousiastelingen die zich verenigd hadden in een stichting. Waarom? Moest het waterschap er weer gaan vergaderen? Welnee, dat is inmiddels met verschillende andere waterschappen gefuseerd en men vergadert tegenwoordig in grote, moderne ruimtes. Waarom dan die koepel? Nou, gewoon voor de leuk. Mensen zouden er – als het gezelschap niet te groot is – eventueel kunnen trouwen, een hapje gebruiken of vergaderen. We zien wel. Eerst maar eens neerzetten. Nog een heel gedoe want de bevolking liep niet warm voor het plan; het werd pas mogelijk na een immense subsidie. Daarmee was het nog niet voor elkaar. Er moesten namelijk wel héél véél mensen komen trouwen, eten en vergaderen om de exploitatie rond te krijgen. Maar je kunt in Westvoorne al op andere plekken handig vergaderen, lekker eten en sfeervol trouwen. Probleem dus. Er moest geld bij. Wat te doen? Gewoon nog een poosje blijven proberen, vond de gemeenteraad. We pompen er wéér een golf geld in en binnenkort kijken we of er dan wél een deugdelijk exploitatieplan ligt.

Slechts één persoon (van de PW fractie) stemde tegen. Zijn idee: wees realistisch, het kon niets worden, het is niets en het zal niets worden. Ik dacht terug aan eerdere vergaderingen, waarin acht van de toenmalige vijftien raadsleden spraken van een prachtig initiatief, gewéldig plan, metéén doen. Ieder weldenkend mens had toen stevige vraagtekens bij de mogelijkheden van exploitatie van zo'n pandje moeten zetten en de oppositieleden déden dit ook maar de coalitie werd niet geplaagd door logische rekenkundige gedachten. Het was een grote subsidie en die moet je meteen binnenslepen, ongeacht de gevolgen. En die zien we nu. Het gebouwtje staat er en we zitten ermee. De gemeente ging weer praten met de stichting Koepel Zeeburg en wat bleek vorige week? De stichtingsleden zien nu blijkbaar ook in dat het trekken is aan een dood paard en besloten pogingen tot exploitatie te beëindigen. En wel per direct. Nu mag de gemeente het verder uitzoeken. Wel sprak de wethouder nog zijn dankbaarheid uit over de realisatie van de koepel. Nou, dat bedankje zal het stichtingsbestuur zelf óók best verbaasd hebben. Kortom: dit wilde plan heeft de gemeenschap tonnen geld gekost en het eind is nog niet in zicht. Het minst onverstandige wat je nu kunt doen is je verlies nemen, het pand dichtmetselen en ervan maken wat het eigenlijk al is: een folly. Een 'dwaasheid', een decoratief bouwwerkje dat nergens toe dient dan tot verhoging van de sfeer. Vermaaksarchitectuur. Een blijvende herinnering aan het beleid van acht tegen zeven.

Dagboeknotities van een parttime huisman.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant