Afbeelding
DAGBOEKNOTITIES

Nieuwe plannen

Actueel 261 keer gelezen

De dagelijkse omgeving is iets dat iedere dag invloed op ons heeft. Kijk maar eens hoe zonnig Westvoornaars werden van al die prachtige bloembakken die vorige zomer het straatbeeld sierden. Zelfs deze winter werden ze weer gevuld met passende beplanting. En komende jaren zal dat zo door gaan. Hoe mooi is dat? En hoe blij waren de Rockanjenaren toen 'hun' beeld weer op het dorpsplein terug was. Zomaar opeens, na lange, geheimzinnige afwezigheid. Fris opgepoetst en bijgelakt. Sommige dingen komen vanzelf goed.

In Brielle is men daar nog niet zo zeker van. De planning van een brugtunnel door de wallen zit vele inwoners niet lekker. Onlangs werd zelfs een plan gelanceerd om dan maar liever iets anders met die wallen te doen. Niet bebrugtunnelen, maar gewoon lekker afgraven. Dan komt de stadsmuur die eronder zit weer tevoorschijn en oude restanten ogen altijd gezelliger dan moderne ingrepen, is het idee.

Nu is het opmerkelijke dat dit nieuwe plannetje afkomstig is van iemand die al decennialang niet meer in Brielle woont. Maar hij voelt zich nog innig verbonden met zijn vaderstad en is niet te beroerd om de huidige bestuurders van goede ideeën te voorzien. Dat ontlokt menigeen een glimlach en gemompel over oude mensen en de dingen die voorbijgaan.

Eerlijk gezegd werd ik er juist behoorlijk door geïnspireerd. Misschien omdat ik ook de jongste niet meer ben, dat zou kunnen. Ook ik ging terugdenken aan de plaats waar ik ben opgegroeid. Daar is eveneens het nodige veranderd. En vind ik dat fijn? Nee, bij nader inzien eigenlijk helemaal niet! Wat daar allemaal bekokstoofd is in de tijd dat ik er weg ben, het is werkelijk niet te geloven. Oude, gezellige wijkjes zijn van de kaart geveegd, een nieuwe weg is aangelegd, een fantastisch stadspark weggekapt, knusse winkeltjes spoorloos verdwenen en ga zo maar door. Hoe langer ik er over nadenk, hoe meer ik me erover kan opwinden.

Wat dachten al die nieuwkomers zomaar met mijn stad te kunnen uitspoken? Het gaat toevallig wel over de plek waar ik geboren ben. Waar ik ben opgegroeid. Waar ik mooie herinneringen heb liggen. En is mij ooit iets gevraagd, nadat ik vertrokken was? Nee dus. Ze déden gewoon maar wat, in het wilde weg, zonder mij te raadplegen. Wat ben ik eigenlijk een slappe zak, dat ik dat allemaal zomaar heb laten gebeuren. Al dat moderne gefrutsel in mijn mooie vaderstad. Tijd om in te grijpen.

Maar hoe? Misschien kan ik het beste beginnen met wat schetsen te maken. Even op papier zetten hoe ik het precies hebben wil. Vervolgens zal ik dan wat leeftijdgenoten optrommelen. Wellicht ook lui die inmiddels verhuisd zijn, die hebben vaak nog de scherpste herinneringen aan vroeger tijden en dus ook de beste ideeën voor de toekomst.

Misschien is het zelfs een idee om het concept landelijk uit te rollen. Dat voortaan eerst ex-inwoners worden geraadpleegd bij het opstellen van nieuwe plannen. Ik zie er wel wat in. Daar zou Nederland wel eens behoorlijk van kunnen opknappen.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant