Jan Spoon

Hij is er geboren en getogen en woont inmiddels alweer 58 jaar in Oostvoorne. Niemand in het dorp die Jan Spoon niet kent.

Jarenlang was hij de dressman in het team van Lotte's Boetiek en Mannenmode, die met louter vrouwelijke mannequins om zich heen tijdens de halfjaarlijkse modeshows het showen van mannenkleding in de nieuwe voorjaars- en najaarscollecties van Lotte's Boetiek voor zijn rekening nam. Maar Jan Spoon doet meer. Bij elkaar alweer zo'n twintig jaar spant hij zich in voor Tennisvereniging Oostvoorne. Tien jaar was hij voorzitter van de jeugdafdeling en inmiddels heeft Spoon ook alweer zijn tiende open seniorentoernooi als lid van de wedstrijdcommissie erop zitten. En in de tussentijd deed hij eek een jaar of zeven, acht hand- en spandiensten voor de stichting Cultevo, die in Oostvoorne voor de organisatie en realisatie van tal van seizoensevenementen tekent.

Afstand
Maar in het komende jaar gaat Spoon wat afstand nemen van al zijn vrijwilligerswerk. 'Het was mijn laatste jaar in de commissie van het open toernooi van TVO,' zegt Spoon. 'Ik ga plaats maken voor wat jonger bloed. Sinds mijn vrouw Alette Lotte's Boetiek niet meer draait, ben ik ook gestopt als dressman. Ik heb dat altijd met plezier gedaan, maar eigenlijk had ik ook geen keuze, hoor. Ik moest van Alette. Maar de laatste jaren dus niet meer. Bij TVO blijf ik op de achtergrond voorlopig wel gewoon beschikbaar voor het geval ik nodig ben. En ik blijf ook gewoon de contacten met de sponsors van de tennisvereniging onderhouden.'

BP
Ook voor zijn werk gaat Jan Spoon niet ver van huis. Al sinds zijn twintigste jaar werkt de Oostvoornaar bij de BP het dichtst bij Oostvoorne gelegen petrochemische bedrijf in het Europoortgebied. In de bijna vier decennia dat hij bij BP dient, groeide Spoon naar de functie van teamleider. Natuurlijk trapte hij als bijna elke rechtgeaarde Oostvoornaar in zijn jonge(re) jaren zijn balletjes op het voetbalcomplex van OVV aan de Zwartelaan. En inmiddels is Spoon wel een beetje vergroeid met de Stationsweg waar hij al meer dan vijfentwintig jaar naar volle tevredenheid woont.
'Weet je,' zegt Spoon. 'Als je van het dorp bent, blijf je vaak ook van het dorp. Het gemoedelijke, de kneuterigheid. Het maakt Oostvoorne tot wat het is. Je ziet soms mensen die hier zijn opgegroeid soms vertrekken, maar veel vaker zie je ze vroeg of laat toch weer terugkeren. Ze gaan om uiteenlopende redenen ergens anders wonen, maar ze komen ook gewoon weer terug. Mijn dochters wonen nu allebei in Rotterdam, maar ik twijfel er niet aan dat ze straks hier weer ergens neerstrijken. Zo gaat dat gewoon met geboren Oostvoornaars. Ze kunnen wel eens uitwaaieren, maar komen bijna altijd terug naar hun geboorteplaats om er hun kinderen groot te brengen.'