Afbeelding
DAGBOEKNOTITIES

Straatbeeld

Column 285 keer gelezen

Hoe de openbare ruimte eeuwenlang was ingericht kunnen we ons maar moeilijk voorstellen. Maar hoe het er pakweg vijftig jaar geleden op straat uitzag, daarvoor hoeven de meesten van ons alleen even het familiefotoalbum van (groot)ouders door te bladeren om een goed beeld te krijgen. En iedere zestigplusser kent het nog uit eigen herinnering.

Op de daken een woud van 'harkantennes' om Nederland 1, 2, 3 en de regionale zenders mee te ontvangen. Het digitale ethersignaal luidde het eind in van die jungle van kromgetrokken, scheefgewaaide en roestende staken, hoewel enkele afgelegen wonende plattelanders nog een poosje dapper volhielden. De afgelopen jaren is er een nieuw fenomeen verschenen op de daken: zonnepanelen. Nuttige hulpmiddelen om het milieu te redden en ons uiteindelijk van het gas af te krijgen, maar man, man, wat zijn ze lelijk. Overal zijn ingenieuze 'legpuzzels' te zien van verschillende kleuren en materialen. Zou dat in de toekomst ook nog eens aangepakt worden?

Dichter bij de grond zijn de veranderingen nog opvallender. Er verscheen een enorme hoeveelheid rijdend 'blik' in onze buurten, waarvoor in ieder hoekje en gaatje parkeerplaatsen werden ingericht. De gezellige kevertjes, fiatjes en dafjes met hun chromen bumpers maakten plaats voor steeds grotere bolides, die vaak niet eens meer in een gemiddeld parkeervak passen. En met de toename van het autoverkeer vermeerderden het aantal verkeersborden, stoplichten en oversteekplaatsen.

Ouderen onder ons herinneren zich de talloze voortuintjes, met lage heggen, groene gazonnetjes en fleurige bloemen. Wat een vriendelijke, vrolijke uitstraling gaf dat alles aan Brielle, Oostvoorne, Tinte en Rockanje. Als bij uitvaartdiensten Wim Sonneveld weer eens zingt over het tuinpad van zijn vader, dan pinkt menigeen een traantje weg. Maar het eigen tuinpad in ere houden, ho maar!

De heggen zijn gerooid en vervangen door naargeestige schuttingen. Grasveldjes en bloemperken maakten plaats voor tegels, tegels en nog eens tegels. Je ziet ze in alle maten, modellen en soorten. Ze zijn geweldig functioneel voor het gebruik waarvoor ze bedoeld zijn: de aanleg van een tegelpad. Zodra het hele perceel ermee geplamuurd is blijft er maar één passende omschrijving over: spuuglelijk. Of ze nu ieder voorjaar met veel geraas ontsmet worden met de hogedrukspuit, besprenkeld worden met landbouwgif dat al lang verboden had moeten zijn, of dat het onkruid welig tiert in de voegen: het ziet er niet uit.

Met de verandering van ons klimaat komen daar nieuwe bezwaren bij. Tijdens hoosbuien kan het regenwater niet meer wegzakken in de grond en stroomt alles richting straat om uiteindelijk in de riolering te verdwijnen die hiervoor geen capaciteit meer heeft. En bij de vaker voorkomende hittegolven hebben de tegelplateaus het effect van een steengrilloven: ze warmen de omgeving steeds verder op. Geen grassprietjes en plantjes meer die met verdamping voor verkoeling zorgen.

Iedereen mocht zijn lapje grond altijd inrichten naar eigen wens. Hoe lang is het nog verantwoord om dat vol te houden?

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant