Pleite
We gingen bij vrienden koffie drinken. Toen we weer vertrokken controleerde de gastheer bij zijn voordeur meteen even de brievenbus. Hij haalde er een velletje papier uit, wierp er een blik op en riep luidkeels, vol afschuw: gadverjakkes! Met een vies gezicht hield hij het papiertje tussen duim en wijsvinger zo ver mogelijk van zich af. Natuurlijk wilden wij wel eens weten wat de oorzaak van die heftige emotie was.
Wat we zagen was inderdaad behoorlijk afschrikwekkend. Een vreemd, scharminkelig monstertje staarde ons aan. Zijn kale, grijze vel hing gerimpeld over zijn hoog opgetrokken ruggetje. Boven een bleekroze bef had hij een muizig kopje met enorme, spitse dracula-oren. Half toegeknepen tijgeroogjes wierpen een vals loerende blik naar de camera. Alles bij elkaar straalde het gedrocht iets hooghartigs uit.
Was het wel echt? Misschien een griezelig speelgoeddier, gemaakt door een liefhebber van horrorverhalen? Nee, lezing van de bijbehorende tekst leerde dat het wel degelijk om een levend wezen ging.
U kent allemaal wel die hartroerende oproepen, bevestigd aan lantarenpalen in plastic hoesjes. Poes Poekiepoekie is verdwenen, waar kan hij toch zijn? Drie dagen heeft een compleet huisgezin zoektochten ondernomen in de wijde omtrek. Kinderen zijn in tranen, vader en moeder doen geen oog meer dicht. Is Poekiepoekie op zijn nachtelijke strooptochten soms bij u in de tuin terecht gekomen? En zou u dan zo vriendelijk willen zijn om Poekiepoekie per ommegaande terug te brengen naar zijn baasjes? Ze zouden u er eeuwig dankbaar voor zijn.
Van dergelijke berichten gaan mijn haren overeind staan. Waarom is Poekiepoekie in de gelegenheid gesteld het hazenpad te kiezen? Hoezo 'nachtelijke strooptochten'? Houd Poekiepoekie dan goed bij je! Waarom moet Poekiepoekie zo nodig in mijn tuin komen poepen? Dat is vies, het stinkt erger dan varkensmest en als je de smurrie opruimt kun je er nog ziek van worden ook. Houd je veestapel op je eigen terrein en val mij niet lastig met je zoetsappige, tranentrekkende verhalen.
Maar dit is geen zoetsappig Poekiepoekie-verhaal, verre van dat. Hoewel het wel degelijk een vermist huisdier betreft. Het beest in kwestie luistert naar de naam Jax. Zelden een toepasselijker naam gehoord. Precies wat je denkt, als je hem ziet: Jax! Dat is nou wat je noemt het beestje bij de naam noemen. Ook geen flauwe praatjes over dat het lieve beestje op zijn poezelige voetjes verdwaald zou zijn tijdens fijne wandelingetjes. Nee, hier wordt ferme taal gebezigd, kort en krachtig: Help, Jax is pleite!
Dan de uitleg. Jax is ontsnapt uit een compleet afgezette tuin in Rockanje en niet gewend om buiten te zijn, zeker niet 's nachts. Dit is duidelijk een gewetensvolle huisdiereigenaar, die verdient natuurlijk alle hulp. Dat Jax er niet uitziet, daar kan nou eenmaal niemand wat aan doen. Dus zou u allemaal uw tuin en schuur even willen checken? Mocht Jax daar zitten, dan herkent u hem meteen. Blijf rustig, raak niet in paniek. Stuur een mailtje naar redactie@weekbladwestvoorne.nl, dan komt alles goed.