Ada Andreae (l) met haar mede-organisatoren Hand Gardenier, Wilma Vos en Wies Poortvliet. (Foto: Wil van Balen)
Ada Andreae (l) met haar mede-organisatoren Hand Gardenier, Wilma Vos en Wies Poortvliet. (Foto: Wil van Balen) Foto Wil van Balen

Ada Andreae neemt met expositie afscheid van haar cursisten

Algemeen 659 keer gelezen

Oudenhoorn - Na zo’n slordige twintig jaar komt er een einde aan de wekelijkse cursussen van kunstenares Ada Andreae op haar ‘Beeldenboerderij’ Frederikshoeve in Oudenhoorn. 

Ada Andreae ‘komt van de Veluwe (Ermelo)’, maar woont ondertussen al vele jaren in Oudenhoorn. Vele Hellevoeters en mensen op Voorne-Putten kennen haar, niet alleen vanwege haar cursussen, maar ook omdat zij vele jaren docent kunstvakken was op diverse scholen op Voorne en in Zeeland. “In 1972 ging ik naar de Academie voor Beeldende Vorming in Amersfoort. Daar behaalde ik ook een onderwijsgetuigschrift”, herinnert zij zich. “In 1976 studeerde ik af en in 1980 kwam in naar hier en ging ik het onderwijs in.”

 Ze heeft goede herinneringen aan de lessen die ze op school gaf, en ze merkt nog geregeld dat dat ook voor haar leerlingen geldt: “Ik hoor heel vaak; dag juf Andrea!”, vertelt ze. “En dan vertellen ze soms hoe leuk ze mijn lessen vonden. Dat is wel het voordeel van mijn vak: je doet gewoon leuke dingen met je leerlingen. Dan wordt je gauw de getapte docent.” Het was altijd leuk om met kinderen te werken, vindt Ada. “Mooi om eruit te halen wat er in zit.” Dat gold ook voor de kinderen in de jeugdgevangenis Hartelborgt in Spijkenisse, waar Ada jarenlang twee uur per week kunsteducatie doceerde en creatieve lessen gaf.

Misschien wel net zo bekend is Ada van de weekcursussen waar ze in 2002 mee begon. Schilderen en keramiek. “Gemiddeld zo’n veertig cursisten per week.” wat is haar bijgebleven van al die jaren? “Dat het altijd niet alleen om het creatieve proces is gegaan, maar ook om de vriendschappelijke band van de cursisten onderling. Sommige bleven jaren, en er zijn talloze blijvende vriendschappen ontstaan. Dan zie je hoe kunst verbindt. We gingen ook ieder jaar ergens in Europa op kunstreis, waarbij dagelijks één of twee groepsleden een programma bedachten, waarin ze helemaal vrij waren zolang het maar met kunst te maken had.” Door de jaren heen zag ze hoe diverse cursisten zich ontwikkelden tot op een hoog niveau ”Die gingen zelf ook exposeren en verkopen.” Voor Ada is dat net zo’n belangrijk onderdeel van kunst als het maken zelf. 

Zelf houdt ze zich ook aan dat principe: “Ik vind dat je je eigen broek moet ophouden als kunstenaar. Vandaar dat ik drie dagen per week in het onderwijs werkte en de andere dagen kunst maakte en verkocht.” Zo staat Ada iedere maand met haar werk op het Rembrandtplein in Amsterdam. “Daar komen ook veel toeristen en zo gaat mijn werk letterlijk de hele wereld over.” Ada schildert en maakt beelden en keramiek. “Tot voor kort deed ik veel met kleiwerk: vooral vrouwen en vazen. Ook werk in brons en steengoed. Het laatste jaar heb ik het schilderen weer opgepakt. Ik werk vooral in olieverf en mijn werk is figuratief, dus duidelijk herkenbaar, maar wel geabstraheerd.

Is kunst exclusief?  Kunst is iets wat iedereen wel in zich heeft, vindt Ada. “We zijn allemaal op een andere manier creatief. De één schildert, de ander boetseert, weer een ander maakt prachtige foto’s of is een kunstenaar op tuingebied. Het is de kunst om te ontdekken waar je goed in bent en dat te ontwikkelen, en dat is iets wat ik tijdens de cursussen altijd nagestreefd heb.” Volgens Ada is er dan ook niet zoiets als ‘hoge kunst’ en ‘lage kunst’. Er is alleen verschil in kwaliteit, en als iets kwaliteit heeft, dan mag dat best geld kosten.” Op de vraag of er op Voorne Putten voldoende waardering is voor kunst antwoordt zij “Ik vind van wel. Er is altijd veel belangstelling voor de Open Ateliers en de exposities. Sommige evenementen trekken rustig duizend mensen.” Ze kijkt uit naar deze laatste expositie op 26 en 27 juni waarbij de tuin van de Beeldenboerderij aan de Molendijk 94 in Oudenhoorn weer het decor is voor hoogstaand werk van haar cursisten. “We hebben 22 exposanten, 12 kramen, en we zijn er in geslaagd om, ondanks corona, toch mooi werk te verzamelen. We hopen natuurlijk op mooi weer, maar aan het enthousiasme zal het zeker niet liggen!’

Na dit jaar stoppen dus de weekcursussen definitief. Het Open Atelier op de laatste zaterdag van de maand gaat voorlopig nog wel door. En daarna zal het op cursusgebied vast rustiger worden. “Maar”, denkt zij, “De creativiteit blijft!”

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant